Προσδιορισμός ηλεκτρογαλβανισμένου χάλυβα και σχάρας γαλβανισμένου εν θερμώ

Στο παρελθόν, η διάκριση μεταξύ εσχάρας ηλεκτρογαλβανισμένου χάλυβα και εσχάρας γαλβανισμένου εν θερμώ χάλυβα βασιζόταν κυρίως στην αισθητηριακή επιθεώρηση των σπάγγων ψευδαργύρου. Τα σφουγγάρια ψευδαργύρου αναφέρονται στην εμφάνιση κόκκων που σχηματίζονται μετά την αφαίρεση της σχάρας από γαλβανισμένο χάλυβα εν θερμώ από το νέο δοχείο και το στρώμα ψευδαργύρου ψύχεται και στερεοποιείται. Ως εκ τούτου, η επιφάνεια του πλέγματος από γαλβανισμένο χάλυβα εν θερμώ είναι συνήθως τραχιά, με τυπικά πλέγματα ψευδαργύρου, ενώ η επιφάνεια του ηλεκτρογαλβανισμένου χάλυβα είναι λεία. Ωστόσο, με τη βελτίωση των νέων τεχνολογιών, το πλέγμα από γαλβανισμένο εν θερμώ χάλυβα δεν έχει πλέον τα τυπικά χαρακτηριστικά των συνηθισμένων τσαντάκια ψευδαργύρου. Μερικές φορές η επιφάνεια του πλέγματος από γαλβανισμένο χάλυβα εν θερμώ είναι πιο φωτεινή και πιο ανακλαστική από εκείνη του ηλεκτρογαλβανισμένου χάλυβα. Μερικές φορές, όταν ένα πλέγμα από γαλβανισμένο εν θερμώ χάλυβα και ένα πλέγμα ηλεκτρογαλβανισμένου χάλυβα τοποθετούνται μαζί, είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς ποιο είναι το πλέγμα γαλβανισμένο εν θερμώ χάλυβα και ποιο το ηλεκτρογαλβανισμένο χάλυβα. Ως εκ τούτου, τα δύο δεν μπορούν να διακριθούν από την εμφάνιση προς το παρόν.

Δεν υπάρχει μέθοδος αναγνώρισης για τη διάκριση αυτών των δύο μεθόδων γαλβανισμού στην Κίνα ή ακόμη και διεθνώς, επομένως είναι απαραίτητο να μελετηθεί η μέθοδος διάκρισης των δύο από τη θεωρητική ρίζα. Βρείτε τη διαφορά μεταξύ των δύο από την αρχή του γαλβανισμού
και να τα διακρίνουν από την παρουσία ή την απουσία στρώματος κράματος Zn-Fe στην ουσία. Αφού επιβεβαιωθεί, πρέπει να είναι ακριβής. Η αρχή του γαλβανισμού εν θερμώ των προϊόντων χάλυβα τριψίματος είναι να βυθίζονται τα προϊόντα χάλυβα μετά τον καθαρισμό και την ενεργοποίηση σε τετηγμένο υγρό ψευδαργύρου και μέσω της αντίδρασης και της διάχυσης μεταξύ σιδήρου και ψευδαργύρου, μια επικάλυψη κράματος ψευδαργύρου με καλή πρόσφυση επιμεταλλώνεται στην επιφάνεια των προϊόντων τριψίματος χάλυβα. Η διαδικασία σχηματισμού του στρώματος γαλβανισμού εν θερμώ είναι ουσιαστικά η διαδικασία σχηματισμού ενός κράματος σιδήρου-ψευδαργύρου μεταξύ της μήτρας σιδήρου και του εξώτατου στρώματος καθαρού ψευδαργύρου. Η ισχυρή πρόσφυσή του καθορίζει επίσης την εξαιρετική του αντοχή στη διάβρωση. Από τη μικροσκοπική δομή, παρατηρείται ως δομή δύο στρώσεων.
Η αρχή του ηλεκτρογαλβανισμού προϊόντων χάλυβα εσχάρας είναι η χρήση ηλεκτρόλυσης για το σχηματισμό ενός ομοιόμορφου, πυκνού και καλά συγκολλημένου στρώματος απόθεσης μετάλλου ή κράματος στην επιφάνεια των εξαρτημάτων του χαλύβδινου πλέγματος και η δημιουργία επικάλυψης στην επιφάνεια του χαλύβδινου πλέγματος, προκειμένου να επιτευχθεί η διαδικασία προστασίας του χαλύβδινου πλέγματος από τη διάβρωση. Επομένως, η ηλεκτρογαλβανισμένη επίστρωση είναι ένα είδος επίστρωσης που χρησιμοποιεί την κατευθυντική κίνηση του ηλεκτρικού ρεύματος από το θετικό ηλεκτρόδιο στο αρνητικό ηλεκτρόδιο. Ο Zn2+ στον ηλεκτρολύτη πυρηνώνεται, αναπτύσσεται και εναποτίθεται στο υπόστρωμα του χαλύβδινου πλέγματος υπό τη δράση του δυναμικού σχηματισμού ενός γαλβανισμένου στρώματος. Σε αυτή τη διαδικασία, δεν υπάρχει διαδικασία διάχυσης μεταξύ ψευδαργύρου και σιδήρου. Από τη μικροσκοπική παρατήρηση, είναι σίγουρα ένα καθαρό στρώμα ψευδαργύρου.
Ουσιαστικά, ο γαλβανισμός εν θερμώ έχει ένα στρώμα κράματος σιδήρου-ψευδαργύρου και ένα στρώμα καθαρού ψευδαργύρου, ενώ ο ηλεκτρογαλβανισμός έχει μόνο ένα στρώμα καθαρού ψευδαργύρου. Η παρουσία ή η απουσία ενός στρώματος κράματος σιδήρου-ψευδαργύρου στην επικάλυψη είναι η κύρια βάση για τον προσδιορισμό της μεθόδου επίστρωσης. Η μεταλλογραφική μέθοδος και η μέθοδος XRD χρησιμοποιούνται κυρίως για την ανίχνευση της επίστρωσης για τη διάκριση του ηλεκτρογαλβανισμού από τον γαλβανισμό εν θερμώ.