Η σχάρα χάλυβα έχει τα πλεονεκτήματα της εξοικονόμησης χάλυβα, αντοχή στη διάβρωση, γρήγορη κατασκευή, τακτοποιημένη και όμορφη, αντιολισθητική, αερισμό, χωρίς βαθουλώματα, χωρίς συσσώρευση νερού, χωρίς συσσώρευση σκόνης, χωρίς συντήρηση και διάρκεια ζωής άνω των 30 ετών. Χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο από κατασκευαστικές μονάδες. Η επιφάνεια του χαλύβδινου πλέγματος υφίσταται επεξεργασία και μόνο μετά από ειδική επεξεργασία μπορεί να παραταθεί η διάρκεια ζωής του. Οι συνθήκες χρήσης του χαλύβδινου πλέγματος στις βιομηχανικές επιχειρήσεις είναι κυρίως υπαίθριες ή σε σημεία με ατμοσφαιρική και μέτρια διάβρωση. Επομένως, η επιφανειακή επεξεργασία του χαλύβδινου πλέγματος έχει μεγάλη σημασία για τη διάρκεια ζωής του χαλύβδινου πλέγματος. Στη συνέχεια παρουσιάζονται διάφορες κοινές μέθοδοι επεξεργασίας επιφανειών για χαλύβδινα πλέγματα.
(1) Γαλβανισμός εν θερμώ: Ο γαλβανισμός εν θερμώ είναι η βύθιση της σχάρας χάλυβα που έχει αφαιρεθεί από τη σκουριά σε ένα υψηλής θερμοκρασίας λιωμένο υγρό ψευδαργύρου στους περίπου 600℃, έτσι ώστε ένα στρώμα ψευδαργύρου να προσαρτάται στην επιφάνεια του πλέγματος χάλυβα. Το πάχος της στρώσης ψευδαργύρου δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 65um για λεπτές πλάκες κάτω των 5mm και όχι μικρότερο από 86um για παχιές πλάκες. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται ο σκοπός της πρόληψης της διάβρωσης. Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι η μεγάλη αντοχή, ο υψηλός βαθμός βιομηχανοποίησης της παραγωγής και η σταθερή ποιότητα. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιείται ευρέως σε εξωτερικά έργα χαλύβδινων σχαρών που διαβρώνονται σοβαρά από την ατμόσφαιρα και είναι δύσκολο να διατηρηθούν. Το πρώτο βήμα του γαλβανισμού εν θερμώ είναι η αφαίρεση της σκουριάς και της σκουριάς, ακολουθούμενη από τον καθαρισμό. Η μη ολοκλήρωση αυτών των δύο βημάτων θα αφήσει κρυφούς κινδύνους για την αντιδιαβρωτική προστασία. Επομένως, πρέπει να αντιμετωπίζονται προσεκτικά.
(2) Σύνθετη επίστρωση αλουμινίου (ψευδαργύρου) με θερμό ψεκασμό: Αυτή είναι μια μακροπρόθεσμη μέθοδος αντιδιαβρωτικής προστασίας με το ίδιο αποτέλεσμα προστασίας από τη διάβρωση με τον γαλβανισμό εν θερμώ. Η συγκεκριμένη μέθοδος είναι να αμμοβολής πρώτα η επιφάνεια του χαλύβδινου πλέγματος για να αφαιρεθεί η σκουριά, ώστε η επιφάνεια να αποκαλύψει μια μεταλλική λάμψη και να τραχύνει. Στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε φλόγα ασετυλενίου-οξυγόνου για να λιώσετε το σύρμα αλουμινίου (ψευδαργύρου) που παρέχεται συνεχώς και φυσήξτε το στην επιφάνεια της χαλύβδινης σχάρας με πεπιεσμένο αέρα για να σχηματίσετε μια επίστρωση ψεκασμού κυψελοειδούς αλουμινίου (ψευδαργύρου) (πάχος περίπου 80um~100um). Τέλος, γεμίστε τα τριχοειδή αγγεία με επικαλύψεις όπως ρητίνη κυκλοπεντανίου ή βαφή από καουτσούκ ουρεθάνης για να σχηματίσετε μια σύνθετη επίστρωση. Το πλεονέκτημα αυτής της διαδικασίας είναι ότι έχει ισχυρή προσαρμοστικότητα στο μέγεθος του χαλύβδινου πλέγματος και το σχήμα και το μέγεθος του χαλύβδινου πλέγματος είναι σχεδόν απεριόριστα. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι η θερμική επίδραση αυτής της διαδικασίας είναι τοπική και περιορισμένη, επομένως δεν θα προκαλέσει θερμική παραμόρφωση. Σε σύγκριση με τον γαλβανισμό εν θερμώ του πλέγματος χάλυβα, αυτή η μέθοδος έχει χαμηλότερο βαθμό εκβιομηχάνισης και η ένταση εργασίας της αμμοβολής και της αμμοβολής αλουμινίου (ψευδαργύρου) είναι υψηλή. Η ποιότητα επηρεάζεται επίσης εύκολα από τις αλλαγές διάθεσης του χειριστή.
(3) Μέθοδος επίστρωσης: Η αντίσταση στη διάβρωση της μεθόδου επίστρωσης γενικά δεν είναι τόσο καλή όσο η μέθοδος μακροπρόθεσμης αντίστασης στη διάβρωση. Έχει χαμηλό εφάπαξ κόστος, αλλά το κόστος συντήρησης είναι υψηλό όταν χρησιμοποιείται σε εξωτερικούς χώρους. Το πρώτο βήμα της μεθόδου επίστρωσης είναι η αφαίρεση σκουριάς. Οι επικαλύψεις υψηλής ποιότητας βασίζονται στην ενδελεχή αφαίρεση σκουριάς. Επομένως, οι επικαλύψεις υψηλών απαιτήσεων χρησιμοποιούν γενικά αμμοβολή και αμμοβολή για να αφαιρέσουν τη σκουριά, να αποκαλύψουν τη στιλπνότητα του μετάλλου και να αφαιρέσουν όλες τις σκουριές και τους λεκέδες λαδιού. Η επιλογή της επίστρωσης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη το περιβάλλον περιβάλλον. Διαφορετικές επιστρώσεις έχουν διαφορετικές ανοχές σε διαφορετικές συνθήκες διάβρωσης. Οι επικαλύψεις γενικά χωρίζονται σε αστάρια (στρώσεις) και τελικές επιστρώσεις (στρώσεις). Τα αστάρια περιέχουν περισσότερη σκόνη και λιγότερο υλικό βάσης. Η μεμβράνη είναι τραχιά, έχει ισχυρή πρόσφυση στο ατσάλι και έχει καλή συγκόλληση με τελικές επιστρώσεις. Οι τελικές επιστρώσεις έχουν περισσότερα υλικά βάσης, έχουν γυαλιστερές μεμβράνες, μπορούν να προστατεύσουν τα αστάρια από την ατμοσφαιρική διάβρωση και μπορούν να αντισταθούν στις καιρικές συνθήκες. Υπάρχει πρόβλημα συμβατότητας μεταξύ διαφορετικών επιστρώσεων. Όταν επιλέγετε διαφορετικές επιστρώσεις πριν και μετά, δώστε προσοχή στη συμβατότητά τους. Η κατασκευή επίστρωσης πρέπει να έχει κατάλληλη θερμοκρασία (μεταξύ 5~38℃) και υγρασία (σχετική υγρασία όχι μεγαλύτερη από 85%). Το περιβάλλον κατασκευής της επίστρωσης πρέπει να είναι λιγότερο σκονισμένο και δεν πρέπει να υπάρχει συμπύκνωση στην επιφάνεια του εξαρτήματος. Δεν πρέπει να εκτίθεται σε βροχή εντός 4 ωρών μετά την επίστρωση. Η επίστρωση εφαρμόζεται γενικά 4~5 φορές. Το συνολικό πάχος της μεμβράνης ξηρής βαφής είναι 150um για έργα εξωτερικού χώρου και 125um για έργα εσωτερικού χώρου, με επιτρεπόμενη απόκλιση 25um.
Ώρα δημοσίευσης: Ιουν-05-2024