اهمیت نصب گاردریل در جاده‌ها

گاردریل‌های جاده‌ای عموماً به گاردریل‌های انعطاف‌پذیر، گاردریل‌های نیمه‌صلب و گاردریل‌های صلب تقسیم می‌شوند. گاردریل‌های انعطاف‌پذیر عموماً به گاردریل‌های کابلی، گاردریل‌های صلب عموماً به گاردریل‌های بتنی سیمانی و گاردریل‌های نیمه‌صلب عموماً به گاردریل‌های تیری اشاره دارند. گاردریل‌های نرده‌ای تیری، سازه‌ای تیری هستند که با ستون‌ها ثابت شده‌اند و با تکیه بر تغییر شکل خمشی و کشش گاردریل، در برابر برخورد وسایل نقلیه مقاومت می‌کنند. گاردریل‌های تیری دارای استحکام و سختی خاصی هستند و انرژی برخورد را از طریق تغییر شکل تیر عرضی جذب می‌کنند. قطعات آسیب‌دیده آن به راحتی قابل تعویض هستند، جلوه بصری خاصی دارند، می‌توانند با شکل خط جاده هماهنگ شوند و ظاهری زیبا دارند. در میان آنها، گاردریل تیری موج‌دار در سال‌های اخیر بیشترین کاربرد را در داخل و خارج از کشور داشته است. برای طیف وسیعی از کاربردها.

نرده فلزی، حفاظ ضد برخورد، حفاظ نرده ای، حفاظ فلزی
نرده فلزی، حفاظ ضد برخورد، حفاظ نرده ای، حفاظ فلزی

۱. اصول نصب نرده‌های کنار جاده
حفاظ‌های کنار جاده عمدتاً به دو نوع تقسیم می‌شوند: حفاظ‌های خاکریز و حفاظ‌های مانع. حداقل طول نصب حفاظ کنار جاده ۷۰ متر است. وقتی فاصله بین دو بخش حفاظ کمتر از ۱۰۰ متر باشد، توصیه می‌شود که آنها را به طور پیوسته بین دو بخش نصب کنید. حفاظ حصار بین دو بخش خاکریزی قرار می‌گیرد. بخش خاکبرداری با طول کمتر از ۱۰۰ متر باید در دو انتها با حفاظ‌های بخش‌های خاکریزی پیوسته باشد. در طراحی حفاظ‌های کنار جاده، در صورت برآورده شدن هر یک از شرایط زیر، باید حفاظ‌ها نصب شوند:

الف. مقاطعی که شیب جاده i و ارتفاع خاکریز h در محدوده سایه‌دار شکل ۱ قرار دارند.
ب. بخش‌هایی که با راه‌آهن و بزرگراه‌ها تقاطع دارند، جایی که وسایل نقلیه دارای بخش‌هایی هستند که ممکن است وسیله نقلیه روی راه‌آهن متقاطع یا جاده‌های دیگر سقوط کند.
ج. بخش‌هایی که در بزرگراه‌ها یا جاده‌های درجه یک مخصوص خودروها، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، دریاها، باتلاق‌ها و سایر آب‌ها در فاصله ۱.۰ متری از کف جاده قرار دارند و سقوط وسایل نقلیه به داخل آنها می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
د. ناحیه مثلثی رمپ‌های ورودی و خروجی تقاطع بزرگراه‌ها و قسمت بیرونی منحنی‌های شعاع کوچک رمپ‌ها.
۲. نرده‌های محافظ جاده باید در هر یک از شرایط زیر نصب شوند:
الف. مقاطعی که شیب جاده i و ارتفاع خاکریز h بالاتر از خط چین در شکل ۱ قرار دارند.
ب. مقاطعی که شیب جاده i و ارتفاع خاکریز h در فاصله ۱.۰ متری از لبه شانه خاکی در بزرگراه‌ها یا جاده‌های درجه یک برای اتومبیل‌ها قرار دارند، زمانی که سازه‌هایی مانند سازه‌های دروازه‌ای، تلفن‌های اضطراری، اسکله‌ها یا تکیه‌گاه‌های پل‌های هوایی وجود دارد.
ج- به موازات راه‌آهن و بزرگراه‌ها، جایی که وسایل نقلیه ممکن است به راه‌آهن‌های مجاور یا بزرگراه‌های دیگر برخورد کنند.
د- مقاطع تدریجی که عرض بستر راه تغییر می کند.
هـ. مقاطعی که شعاع منحنی آنها کمتر از حداقل شعاع است.
و. بخش‌های تغییر سرعت در لاین‌های خدماتی، پارکینگ‌ها یا ایستگاه‌های اتوبوس و بخش‌هایی که در مناطق مثلثی قرار دارند و نرده‌ها و گاردریل‌ها ترافیک را تقسیم و ادغام می‌کنند.
ز- اتصال بین انتهای پل‌های بزرگ، متوسط ​​و کوچک یا انتهای سازه‌های مرتفع و بستر راه.
ح. در مواردی که نصب نرده‌های محافظ در جزایر انحرافی و جزایر جداکننده ضروری تشخیص داده شود.


زمان ارسال: ۱۲ آگوست ۲۰۲۴