Oorzaken van corrosie van roestvrijstalen roosters

Oorzaken van corrosie van roestvrijstalen roosters

1 Onjuiste opslag, transport en heffen
Tijdens opslag, transport en heffen corroderen roestvrijstalen roosters wanneer ze krassen van harde voorwerpen, contact met verschillende soorten staal, stof, olie, roest en andere vervuiling oplopen. Het mengen van roestvrij staal met andere materialen en onjuist gereedschap voor opslag kan het oppervlak van roestvrij staal gemakkelijk verontreinigen en chemische corrosie veroorzaken. Onjuist gebruik van transportgereedschap en -bevestigingen kan stoten en krassen op het oppervlak van roestvrij staal veroorzaken, waardoor de chroomlaag van het oppervlak van roestvrij staal wordt aangetast en elektrochemische corrosie ontstaat. Onjuist gebruik van takels en klauwen en onjuiste procesuitvoering kunnen er ook toe leiden dat de chroomlaag van roestvrij staal wordt aangetast, wat elektrochemische corrosie veroorzaakt.
2 Lossen en vormen van grondstoffen
Gewalste staalplaatmaterialen moeten worden verwerkt tot vlak staal voor gebruik door middel van openen en snijden. Bij de bovengenoemde bewerking wordt de chroomrijke oxidepassiveringsfilm op het oppervlak van het roestvrijstalen rooster beschadigd door snijden, klemmen, verhitting, extrusie in de matrijs, koudvervorming en harding, wat elektrochemische corrosie veroorzaakt. Onder normale omstandigheden zal het blootgestelde oppervlak van het stalen substraat, nadat de passiveringsfilm is beschadigd, reageren met de atmosfeer om zichzelf te herstellen, de chroomrijke oxidepassiveringsfilm te herstellen en het substraat te blijven beschermen. Als het oppervlak van roestvrij staal echter niet schoon is, zal dit de corrosie van roestvrij staal versnellen. Het snijden en verhitten tijdens het snijproces en het klemmen, verhitten, extruderen in de matrijs en koudvervorming en harding tijdens het vormproces zullen leiden tot ongelijkmatige veranderingen in de structuur en elektrochemische corrosie veroorzaken.
3 Warmte-inbreng
Tijdens het productieproces van roestvrijstalen roosters, wanneer de temperatuur 500 tot 800 °C bereikt, zal het chroomcarbide in het roestvrij staal neerslaan langs de korrelgrens en zal er interkristallijne corrosie optreden nabij de korrelgrens als gevolg van de afname van het chroomgehalte. De thermische geleidbaarheid van austenitisch roestvrij staal is ongeveer 1/3 van die van koolstofstaal. De warmte die tijdens het lassen wordt gegenereerd, kan niet snel worden afgevoerd en er hoopt zich een grote hoeveelheid warmte op in het lasgebied, waardoor de temperatuur stijgt. Dit resulteert in interkristallijne corrosie van de roestvrijstalen las en de omliggende gebieden. Bovendien wordt de oxidelaag op het oppervlak beschadigd, wat gemakkelijk elektrochemische corrosie kan veroorzaken. Daarom is het lasgebied gevoelig voor corrosie. Nadat de lasbewerking is voltooid, is het meestal nodig om het uiterlijk van de las te polijsten om zwarte as, spatten, lasslakken en andere corrosiegevoelige media te verwijderen. Vervolgens wordt een beits- en passiveringsbehandeling uitgevoerd op de blootgestelde booglas.
4. Onjuiste selectie van gereedschappen en procesuitvoering tijdens de productie
In het daadwerkelijke proces kan een onjuiste gereedschapskeuze en procesuitvoering ook leiden tot corrosie. Zo kan onvolledige verwijdering van passivering tijdens het lassen leiden tot chemische corrosie. Bij het reinigen van slak en spatten na het lassen worden de verkeerde gereedschappen geselecteerd, wat resulteert in onvolledige reiniging of beschadiging van het basismateriaal. Onjuist slijpen van oxidatiekleur beschadigt de oxidelaag aan het oppervlak of de hechting van roestgevoelige stoffen, wat kan leiden tot elektrochemische corrosie.