Krata stalowa ma zalety oszczędzania stali, odporności na korozję, szybkiej budowy, schludności i piękna, antypoślizgowości, wentylacji, braku wgnieceń, braku gromadzenia się wody, braku gromadzenia się kurzu, braku konserwacji i żywotności ponad 30 lat. Jest coraz szerzej stosowana przez jednostki budowlane. Powierzchnia kraty stalowej jest poddawana obróbce i tylko po pewnym specjalnym zabiegu można przedłużyć jej żywotność. Warunki użytkowania kraty stalowej w przedsiębiorstwach przemysłowych to głównie praca na wolnym powietrzu lub w miejscach z korozją atmosferyczną i średnią. Dlatego obróbka powierzchni kraty stalowej ma ogromne znaczenie dla żywotności kraty stalowej. Poniżej przedstawiono kilka powszechnych metod obróbki powierzchni kraty stalowej.
(1) Cynkowanie ogniowe: Cynkowanie ogniowe polega na zanurzeniu odrdzewionej kraty stalowej w wysokotemperaturowym stopionym cynku w temperaturze około 600℃, tak aby warstwa cynku przylegała do powierzchni kraty stalowej. Grubość warstwy cynku nie powinna być mniejsza niż 65um dla cienkich płyt poniżej 5 mm i nie mniejsza niż 86um dla grubych płyt. W ten sposób osiąga się cel zapobiegania korozji. Zaletami tej metody są długa trwałość, wysoki stopień uprzemysłowienia produkcji i stabilna jakość. Dlatego jest ona szeroko stosowana w zewnętrznych projektach krat stalowych, które są silnie skorodowane przez atmosferę i trudne do utrzymania. Pierwszym etapem cynkowania ogniowego jest trawienie i usuwanie rdzy, po którym następuje czyszczenie. Niekompletność tych dwóch etapów pozostawi ukryte zagrożenia dla ochrony antykorozyjnej. Dlatego należy je dokładnie wykonać.
(2) Natryskiwana na gorąco powłoka kompozytowa z aluminium (cynku): Jest to długoterminowa metoda ochrony antykorozyjnej o takim samym efekcie ochrony antykorozyjnej jak cynkowanie ogniowe. Konkretna metoda polega na najpierw piaskowaniu powierzchni kraty stalowej w celu usunięcia rdzy, tak aby powierzchnia nabrała metalicznego połysku i stała się chropowata. Następnie użyj płomienia acetylenowo-tlenowego, aby stopić ciągle dostarczany drut aluminiowy (cynkowy) i nadmuchaj go na powierzchnię kraty stalowej sprężonym powietrzem, aby utworzyć powłokę natryskową z aluminium (cynku) o strukturze plastra miodu (grubość około 80um~100um). Na koniec wypełnij kapilary powłokami, takimi jak żywica cyklopentanowa lub farba z gumy poliuretanowej, aby utworzyć powłokę kompozytową. Zaletą tego procesu jest to, że ma on dużą zdolność adaptacji do rozmiaru kraty stalowej, a kształt i rozmiar kraty stalowej są prawie nieograniczone. Inną zaletą jest to, że wpływ termiczny tego procesu jest lokalny i ograniczony, więc nie spowoduje odkształceń termicznych. W porównaniu z cynkowaniem ogniowym krat stalowych, ta metoda ma niższy stopień uprzemysłowienia, a pracochłonność piaskowania i obróbki aluminium (cynkiem) jest wysoka. Jakość jest również łatwo podatna na zmiany nastroju operatora.
(3) Metoda powlekania: Odporność na korozję metody powlekania nie jest na ogół tak dobra, jak w przypadku metody długotrwałej odporności na korozję. Ma ona niski jednorazowy koszt, ale koszty konserwacji są wysokie, gdy jest stosowana na zewnątrz. Pierwszym krokiem metody powlekania jest usuwanie rdzy. Wysokiej jakości powłoki opierają się na dokładnym usuwaniu rdzy. Dlatego powłoki o wysokich wymaganiach zazwyczaj wykorzystują piaskowanie i śrutowanie w celu usunięcia rdzy, ujawnienia połysku metalu i usunięcia całej rdzy i plam oleju. Wybór powłoki powinien uwzględniać otaczające środowisko. Różne powłoki mają różną tolerancję na różne warunki korozji. Powłoki są na ogół podzielone na podkłady (warstwy) i warstwy nawierzchniowe (warstwy). Podkłady zawierają więcej proszku i mniej materiału bazowego. Powłoka jest szorstka, ma silną przyczepność do stali i dobrze wiąże się z warstwami nawierzchniowymi. Warstwy nawierzchniowe mają więcej materiałów bazowych, mają błyszczące powłoki, mogą chronić podkłady przed korozją atmosferyczną i mogą być odporne na warunki atmosferyczne. Istnieje problem kompatybilności między różnymi powłokami. Wybierając różne powłoki przed i po, zwróć uwagę na ich kompatybilność. Konstrukcja powłoki powinna mieć odpowiednią temperaturę (pomiędzy 5~38℃) i wilgotność (wilgotność względna nie większa niż 85%). Środowisko konstrukcji powłoki powinno być mniej zakurzone i nie powinno być kondensacji na powierzchni elementu. Nie powinien być narażony na deszcz w ciągu 4 godzin po nałożeniu powłoki. Powłoka jest zazwyczaj nakładana 4~5 razy. Całkowita grubość suchej warstwy farby wynosi 150um dla projektów zewnętrznych i 125um dla projektów wewnętrznych, z dopuszczalnym odchyleniem 25um.
Czas publikacji: 05-06-2024