สาเหตุของการกัดกร่อนของตะแกรงสแตนเลส

สาเหตุของการกัดกร่อนของตะแกรงสแตนเลส

1 การจัดเก็บ ขนส่ง และยกของที่ไม่เหมาะสม
ในระหว่างการจัดเก็บ การขนส่ง และการยก ตะแกรงสแตนเลสจะกัดกร่อนเมื่อพบกับรอยขีดข่วนจากวัตถุแข็ง การสัมผัสกับเหล็กต่างชนิด ฝุ่น น้ำมัน สนิม และมลพิษอื่นๆ การผสมสแตนเลสกับวัสดุอื่นๆ และเครื่องมือที่ไม่เหมาะสมสำหรับการจัดเก็บสามารถทำให้พื้นผิวสแตนเลสปนเปื้อนได้ง่ายและทำให้เกิดการกัดกร่อนทางเคมี การใช้เครื่องมือและอุปกรณ์ขนส่งที่ไม่เหมาะสมอาจทำให้เกิดการกระแทกและรอยขีดข่วนบนพื้นผิวสแตนเลส ส่งผลให้ฟิล์มโครเมียมบนพื้นผิวสแตนเลสถูกทำลายและเกิดการกัดกร่อนทางเคมีไฟฟ้า การใช้รอกและหัวจับที่ไม่เหมาะสมและการดำเนินการกระบวนการที่ไม่เหมาะสมยังอาจทำให้ฟิล์มโครเมียมบนพื้นผิวสแตนเลสถูกทำลาย ทำให้เกิดการกัดกร่อนทางเคมีไฟฟ้า
2 การขนถ่ายและขึ้นรูปวัตถุดิบ
วัสดุแผ่นเหล็กรีดต้องได้รับการแปรรูปให้เป็นเหล็กแบนเพื่อใช้โดยวิธีการเปิดและตัด ในการประมวลผลข้างต้น ฟิล์มออกไซด์โครเมียมที่อุดมด้วยโครเมียมบนพื้นผิวของตะแกรงสแตนเลสจะถูกทำลายเนื่องจากการตัด การยึด การให้ความร้อน การอัดขึ้นรูปแม่พิมพ์ การชุบแข็งด้วยความเย็น เป็นต้น ทำให้เกิดการกัดกร่อนทางเคมีไฟฟ้า ภายใต้สถานการณ์ปกติ พื้นผิวที่สัมผัสกับพื้นผิวเหล็กหลังจากฟิล์มออกไซด์ถูกทำลาย จะทำปฏิกิริยากับบรรยากาศเพื่อซ่อมแซมตัวเอง สร้างฟิล์มออกไซด์โครเมียมที่อุดมด้วยโครเมียมขึ้นมาใหม่ และยังคงปกป้องพื้นผิวต่อไป อย่างไรก็ตาม หากพื้นผิวของสแตนเลสไม่สะอาด ก็จะเร่งการกัดกร่อนของสแตนเลส การตัดและการให้ความร้อนในระหว่างกระบวนการตัดและการยึด การให้ความร้อน การอัดขึ้นรูปแม่พิมพ์ การชุบแข็งด้วยความเย็นในระหว่างกระบวนการขึ้นรูปจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่ไม่สม่ำเสมอในโครงสร้างและทำให้เกิดการกัดกร่อนทางเคมีไฟฟ้า
3. อินพุตความร้อน
ในระหว่างกระบวนการผลิตตะแกรงสแตนเลส เมื่ออุณหภูมิสูงถึง 500~800℃ คาร์ไบด์โครเมียมในสแตนเลสจะตกตะกอนตามขอบเกรน และการกัดกร่อนระหว่างเกรนจะเกิดขึ้นใกล้ขอบเกรนเนื่องจากปริมาณโครเมียมที่ลดลง การนำความร้อนของสแตนเลสออสเทนนิติกอยู่ที่ประมาณ 1/3 ของเหล็กกล้าคาร์บอน ความร้อนที่เกิดขึ้นระหว่างการเชื่อมไม่สามารถกระจายได้อย่างรวดเร็ว และความร้อนจำนวนมากจะสะสมในบริเวณเชื่อมเพื่อเพิ่มอุณหภูมิ ส่งผลให้เกิดการกัดกร่อนระหว่างเกรนของรอยเชื่อมสแตนเลสและพื้นที่โดยรอบ นอกจากนี้ ชั้นออกไซด์บนพื้นผิวยังได้รับความเสียหาย ซึ่งอาจทำให้เกิดการกัดกร่อนทางเคมีไฟฟ้าได้ง่าย ดังนั้น บริเวณเชื่อมจึงมีแนวโน้มที่จะเกิดการกัดกร่อน หลังจากการเชื่อมเสร็จสิ้น โดยปกติแล้ว จำเป็นต้องขัดเงาลักษณะของรอยเชื่อมเพื่อขจัดเถ้าสีดำ สะเก็ด ตะกรันเชื่อม และสื่ออื่นๆ ที่มีแนวโน้มที่จะเกิดการกัดกร่อน และดำเนินการดองและการทำให้เป็นพาสซีฟกับรอยเชื่อมอาร์กที่เปิดโล่ง
4. การเลือกเครื่องมือและการดำเนินการในระหว่างการผลิตไม่เหมาะสม
ในกระบวนการปฏิบัติงานจริง การเลือกเครื่องมือและการดำเนินการบางอย่างที่ไม่เหมาะสมอาจทำให้เกิดการกัดกร่อนได้ ตัวอย่างเช่น การกำจัดความเฉื่อยที่ไม่สมบูรณ์ระหว่างการทำให้ความเฉื่อยของรอยเชื่อมอาจนำไปสู่การกัดกร่อนทางเคมี การเลือกใช้เครื่องมือที่ไม่ถูกต้องเมื่อทำความสะอาดตะกรันและสะเก็ดหลังจากการเชื่อม ส่งผลให้ทำความสะอาดได้ไม่หมดหรือเกิดความเสียหายต่อวัสดุต้นทาง การเจียรสีออกซิเดชันที่ไม่เหมาะสมจะทำลายชั้นออกไซด์บนพื้นผิวหรือการยึดเกาะของสารที่ขึ้นสนิมได้ง่าย ซึ่งอาจนำไปสู่การกัดกร่อนทางเคมีไฟฟ้าได้