วิธีการป้องกันสนิมบนราวกั้นเหล็กขยายมีดังนี้:
1. เปลี่ยนแปลงโครงสร้างภายในของโลหะ
เช่น การผลิตโลหะผสมที่ทนต่อการกัดกร่อนต่างๆ เช่น การเติมโครเมียม นิกเกิล ฯลฯ ลงในเหล็กธรรมดาเพื่อทำเหล็กกล้าไร้สนิม
2. วิธีการชั้นป้องกัน
การเคลือบพื้นผิวโลหะด้วยชั้นป้องกันจะช่วยแยกผลิตภัณฑ์โลหะออกจากสารกัดกร่อนโดยรอบเพื่อป้องกันการกัดกร่อน
(1) เคลือบผิวตาข่ายเหล็กขยายด้วยน้ำมันเครื่อง วาสลีน สี หรือเคลือบด้วยวัสดุที่ไม่ใช่โลหะที่ทนต่อการกัดกร่อน เช่น เคลือบเงาและพลาสติก
（2）ใช้การชุบด้วยไฟฟ้า การชุบร้อน การชุบสเปรย์ และวิธีการอื่นๆ เพื่อเคลือบผิวแผ่นเหล็กด้วยชั้นโลหะที่ไม่กัดกร่อนได้ง่าย เช่น สังกะสี ดีบุก โครเมียม นิกเกิล เป็นต้น โลหะเหล่านี้มักจะสร้างฟิล์มออกไซด์หนาแน่นเนื่องจากออกซิเดชัน จึงป้องกันไม่ให้น้ำและอากาศกัดกร่อนเหล็ก
(3) ใช้กรรมวิธีทางเคมีเพื่อสร้างฟิล์มออกไซด์ละเอียดและมีเสถียรภาพบนพื้นผิวเหล็ก ตัวอย่างเช่น ฟิล์มออกไซด์เฟอร์ริกสีดำละเอียดจะถูกสร้างขึ้นบนพื้นผิวของแผ่นเหล็ก
3. วิธีการป้องกันด้วยไฟฟ้าเคมี
วิธีการป้องกันไฟฟ้าเคมีใช้หลักการของเซลล์กัลวานิกในการปกป้องโลหะและพยายามกำจัดปฏิกิริยาของเซลล์กัลวานิกที่ทำให้เกิดการกัดกร่อนแบบกัลวานิก วิธีการป้องกันไฟฟ้าเคมีแบ่งออกเป็น 2 ประเภท ได้แก่ การป้องกันขั้วบวกและการป้องกันขั้วลบ วิธีการที่ใช้กันอย่างแพร่หลายที่สุดคือการป้องกันขั้วลบ
4. บำบัดสารกัดกร่อน
กำจัดสื่อที่กัดกร่อน เช่น การเช็ดอุปกรณ์โลหะบ่อยๆ การใส่สารดูดความชื้นในเครื่องมือที่มีความแม่นยำ และการเติมสารยับยั้งการกัดกร่อนในปริมาณเล็กน้อยซึ่งสามารถชะลออัตราการกัดกร่อนของสื่อที่กัดกร่อนได้
5. การป้องกันไฟฟ้าเคมี
1. วิธีการป้องกันด้วยขั้วบวกเสียสละ: วิธีการนี้จะเชื่อมต่อโลหะที่มีฤทธิ์ (เช่น สังกะสีหรือโลหะผสมสังกะสี) เข้ากับโลหะที่ต้องการป้องกัน เมื่อเกิดการกัดกร่อนแบบกัลวานิก โลหะที่มีฤทธิ์นี้จะทำหน้าที่เป็นอิเล็กโทรดลบเพื่อทำปฏิกิริยาออกซิเดชัน จึงลดหรือป้องกันการกัดกร่อนของโลหะที่ได้รับการป้องกันได้ วิธีการนี้มักใช้ในการป้องกันเสาเข็มและโครงเหล็กของเรือเดินทะเลในน้ำ เช่น การป้องกันประตูเหล็กในน้ำ โดยปกติแล้ว สังกะสีหลายชิ้นจะถูกเชื่อมไว้ใต้แนวน้ำของโครงเรือหรือบนหางเสือใกล้ใบพัดเพื่อป้องกันการกัดกร่อนของตัวเรือ ฯลฯ
2. วิธีการป้องกันกระแสไฟฟ้าแบบกด: เชื่อมต่อโลหะที่ต้องการป้องกันกับขั้วลบของแหล่งจ่ายไฟ และเลือกวัสดุเฉื่อยที่มีตัวนำอื่นเพื่อเชื่อมต่อกับขั้วบวกของแหล่งจ่ายไฟ หลังจากจ่ายพลังงานแล้ว ประจุลบ (อิเล็กตรอน) จะสะสมบนพื้นผิวโลหะ จึงยับยั้งโลหะจากการสูญเสียอิเล็กตรอนและบรรลุวัตถุประสงค์ของการป้องกัน วิธีนี้ใช้เป็นหลักเพื่อป้องกันการกัดกร่อนของอุปกรณ์โลหะในดิน น้ำทะเล และแม่น้ำ อีกวิธีหนึ่งของการป้องกันไฟฟ้าเคมีเรียกว่าการป้องกันด้วยไฟฟ้าเคมี ซึ่งเป็นกระบวนการที่ขั้วบวกถูกทำให้เฉื่อยภายในช่วงศักย์ที่กำหนดโดยการใช้แรงดันไฟฟ้าภายนอก วิธีนี้จะช่วยปิดกั้นหรือป้องกันไม่ให้อุปกรณ์โลหะกัดกร่อนในกรด ด่าง และเกลือได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เวลาโพสต์ : 22 ก.พ. 2567