หลักการและเทคโนโลยีการประมวลผลของตาข่ายราวกันตกทางหลวง

กระบวนการไหลของตาข่ายราวกันตกพลาสติกแบบจุ่มมีดังนี้:

ชิ้นงานจะถูกล้างไขมันและอุ่นล่วงหน้าให้สูงกว่าจุดหลอมเหลวของการเคลือบผง หลังจากจุ่มลงในชั้นของเหลวแล้ว ผงพลาสติกจะเกาะติดอย่างสม่ำเสมอ จากนั้นโพลีเมอร์ที่ผ่านการทำให้เป็นพลาสติกจะถูกเชื่อมขวางและปรับระดับให้เป็นผลิตภัณฑ์คอมโพสิตเหล็ก-พลาสติก

หลักการของตาข่ายรั้วกันตกแบบจุ่มพลาสติกมีดังนี้:
การจุ่มผงมีต้นกำเนิดมาจากวิธีการฟลูอิไดซ์เบด โดยฟลูอิไดซ์เบดถูกนำมาใช้ครั้งแรกในการสลายตัวแบบสัมผัสของปิโตรเลียมในเครื่องกำเนิดก๊าซวินเคลอร์ จากนั้นจึงพัฒนาขั้นตอนการสัมผัสแบบสองเฟสของก๊าซแข็ง และต่อมาก็ค่อยๆ ถูกนำมาใช้ในการเคลือบโลหะ ดังนั้น จึงเรียกวิธีการนี้ว่า "วิธีการเคลือบฟลูอิไดซ์เบด" อยู่บ่อยครั้ง กระบวนการจริงคือการเติมผงเคลือบลงในภาชนะที่มีรูพรุนและระบายอากาศได้ที่ด้านล่าง (ถังไหล) จากนั้นจึงส่งอากาศอัดที่ผ่านการบำบัดจากด้านล่างโดยเครื่องเป่าลมเพื่อกวนผงเคลือบเพื่อให้ได้ "การไหล" สถานะ "การไหล" กลายเป็นผงละเอียดที่กระจายสม่ำเสมอ
ชั้นของเหลวเป็นขั้นตอนที่สองของสถานะของแข็งและของไหล (ขั้นตอนแรกคือขั้นตอนเตียงคงที่และขั้นตอนที่สองคือขั้นตอนการขนส่งการไหลของอากาศ) บนพื้นฐานของเตียงคงที่อัตราการไหล (W) ยังคงเพิ่มขึ้นและเตียงเริ่มขยายตัวและคลายตัว ความสูงของเตียงเริ่มเพิ่มขึ้นและอนุภาคผงแต่ละอนุภาคจะถูกยกขึ้นและเคลื่อนออกจากตำแหน่งเดิมในระดับหนึ่ง ในเวลานี้มันจะเข้าสู่ขั้นตอนเตียงของเหลว ส่วน bc แสดงให้เห็นว่าชั้นผงในเตียงของเหลวขยายตัวและความสูง (I) จะเพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของความเร็วก๊าซ แต่ความดัน (△P) ในเตียงจะไม่เพิ่มขึ้นและอัตราการไหลจะเปลี่ยนแปลงภายในช่วงหนึ่งโดยไม่ส่งผลกระทบต่ออัตราการไหลของของเหลว กำลังหน่วยที่ต้องการเป็นลักษณะเฉพาะของเตียงของเหลวและเป็นลักษณะเฉพาะนี้ที่ใช้ในการดำเนินการกระบวนการเคลือบ ความสม่ำเสมอของสถานะของเหลวของผงในเตียงของเหลวเป็นกุญแจสำคัญในการรับประกันฟิล์มเคลือบที่สม่ำเสมอ เตียงของเหลวที่ใช้ในการเคลือบผงเป็นของ "ของเหลวแนวตั้ง" จำเป็นต้องหาค่าฟลูอิไดเซชันจากการทดลอง โดยทั่วไปก็เพียงพอที่จะเคลือบได้ อัตราการแขวนลอยของผงในฟลูอิไดเซชันเบดอาจสูงถึง 30 ถึง 50 เปอร์เซ็นต์